Ado'nun Paris Konserindeydik / HIBANA DÜNYA TURU

Bu yıl Kenshi Yonezu ile katıldığım ilk J-Pop konserinden sonra, türün canlı performanslarının sunduğu daha fazlasını deneyimlemem gerektiğini biliyordum. OnlyHits Japonya'nın çalma listesini yöneten biri olarak ve düzenli olarak J-Pop dinleyen biri olarak, Ado'nun HIBANA Dünya Turu Paris'teki Accor Arena'da, konser yolculuğumda mükemmel bir sonraki adım oldu.

La Villette'ten Bercy'ye: BÜYÜK Bir Yükseliş

Geçen yılki Wish turunun Zenith La Villette'te gerçekleşmesinin aksine, bu yılki HIBANA turu çok daha büyük olan Accor Arena'ya taşındı ve etkileyici 17.000 kişilik kapasiteye sahip. Mekan yükselişi, bunun sadece daha büyük bir gösteri olmadığını, uluslararası varlığının büyüdüğünü açıkça gösterdi. Yine Crunchyroll tarafından organize edilen etkinlikte, prodüksiyon değerleri mekanın büyük ölçeğiyle eşleşecek şekilde ayarlandı.

Ürün Çılgınlığı ve Ön Gösterim Enerjisi

25 Haziran sabahı Paris'e erken vardığımda, şehirdeki heyecan zaten artıyordu. Bercy'ye metro ile giderken, trenden devasa ürün kuyruklarını görebiliyordum, hayranlar sabahın erken saatlerinden beri sıraya girmişti ve öğleye kadar birçok ürün zaten tükenmişti. O gün Paris'te dolaşırken, Ado ürünlerini gururla giyen hayranları görmek neredeyse imkansızdı, tüm şehri gecenin ana etkinliğinin önizlemesine dönüştürmüştü.

Mekanla İlk Tanışma

Planlanan 20:30 başlangıcı için 19:15'te mekana döndüm ve kuyruk oldukça verimli bir şekilde ilerledi. İçeride, arenanın ilginç bir düzeni vardı: çukur alanın üzerinde asılı dev bir 360 derece ekran, dört bölüme ayrılmıştı. İlginç bir şekilde, bu etkileyici görüntü konser sırasında büyük ölçüde kullanılmadı, çoğunlukla reklamlar için hizmet etti, bu da daha sonra değineceğim bir kayıp fırsat oldu.

Arkadaşlarımla VIP bölümünün hemen arkasında oturdum, önümüzdeki bir koridordan dolayı ekstra alanın tadını çıkardık. Dikkate değer bir detay: sahneye en yakın yan koltuklar boş kaldı, bu gösterinin tükenmediği anlamına gelmiyordu, ancak kasıtlı olarak satışa sunulmamıştı. Bu muhtemelen, Ado’nun performansı sırasında hayranların onu tanımlama olasılığını önlemek için alınan bir karardı, onun kimliğinin korunması onun kişiliğiyle çok ilişkili.

Gösteriye Giriş

Gösteri başlamadan önce, bazı hayranlar koordine edilmiş ışık çubuğu desenleri için talimatlar dağıttı; mavi, beyaz ve kırmızı bölümler açılış performansı için bir görsel oluşturdu. Kalabalık bu yönergeleri büyük ölçüde saygıyla karşıladı ve arenada güzel renk dalgaları yarattı.

Beklendiği gibi, tanıdık kurallar duyuruldu: konser öncesinde, sırasında veya sonrasında kayıt, fotoğraf, dürbün yasaktı. Bu talimatları veren arenanın personeli, kalabalığın hemen hemen her cümleden sonra alkışlaması nedeniyle sık sık duraklamak zorunda kaldı, bu da onun izleyicinin coşkusunu bastırmaya çalışırken belirgin bir şekilde gülümsemesine neden oldu.

Performans

Gösteri tam zamanında, belki de biraz erken başladı ve başlamanın harika bir yolu vardı: "Usseewa." Eğer 17.000 kişiyi anında heyecanlandırabilecek bir şarkı varsa, o da bu. Kalabalık zaten heyecanlıydı, ama o açılış notalarını duymak enerjiyi tavan yaptırdı.

Beni en çok etkileyen şey, Ado'nun durmaksızın devam eden temposuydu. Neredeyse bütün bir saat boyunca durmadan şarkıdan şarkıya geçti, seyirciyle konuşmadan. Arkadaşlarımla şaka yapmaya (ve biraz endişelenmeye) başladık, acaba hiç mola vermeyecek mi? Enerji kesinlikle bulaşıcıydı ve bu inanılmaz ivmeyi sürdürdü.

Sonunda grup tanıtımları için mola verdiğinde, bu, nefes almak için hak edilmiş bir an gibi hissettirdi. Ama sonra, hemen müziğe geri döndü! Ado, seyirciyle konuştuğunda, burada paylaşmayacağım kişisel mesajlar verdi, o anlar ne kadar nadir olduğu için daha özel hissettirdi ve yaklaşık bir buçuk saat sonra gerçekleşti.

Sahne: Harika, ama...

Işık tasarımı kesinlikle muhteşemdi, her şarkı Ado'nun güçlü vokallerini mükemmel bir şekilde tamamlayan dikkatlice hazırlanmış ışık gösterileriyle desteklendi, The Box'ı öne çıkardı. Ancak, sahnenin tam potansiyelinin her zaman kullanılmadığını hissedemedim, bazen The Box'ın altında ve arka planda tekrarlanan oldukça "temel" bir animasyon vardı ve 360 derecelik ekranlar da kullanılmadı. Bu, genel deneyimi azaltmadı ama daha etkileyici görseller için kaçırılan bir fırsat gibi hissettirdi.

Encore

Gösterinin sona erdiğini düşündüğümüz anda, Ado en sevilen parçalarından bazılarını içeren bir encore ile geri döndü. Kalabalığın enerjisi bir şekilde başka bir vites buldu ve son şarkılar, onun canlı performanslarını bu kadar özel kılan her şeyin mükemmel bir kutlaması gibi hissettirdi. "Yeni Genesis" gecenin kapanışını yaptığında, arenadaki herkes gerçekten olağanüstü bir şeyin parçası olduğunu hissetti.

Son Düşünceler

Şimdi hem Kenshi Yonezu'yu hem de Ado'yu canlı deneyimledikten sonra, J-Pop konserlerinin gerçekten eşsiz olduğunu güvenle söyleyebilirim. Harika vokal performansları, düşünceli prodüksiyon ve gerçekten katılımcı izleyiciler, başka hiçbir şeye benzemiyor. Ado'nun HIBANA turu bunu mükemmel bir şekilde gösterdi, neredeyse iki saat süren saf enerjiyle, bazı güvenlik personelinin bile onun vokal performansından etkilenmiş olduğunu görebiliyordum.

Telefon kullanımı yasak olan ortam bir kez daha değerini kanıtladı, herkesin tamamen mevcut olmalarını sağladı ve müziğe olan sevgileriyle birleşen yabancılar arasında gerçek bağlantılar yarattı. Eğer benim gibi birkaç ay önce J-Pop konserlerine yeni başladıysanız veya uzun zamandır hayranıysanız, Ado'nun canlı performansı unutamayacağınız bir deneyimdir.

Bu muhteşem turu Avrupa'ya getiren Crunchyroll'a ve gecenin düzenli geçmesini sağlayan tüm personele büyük teşekkürler. Paris gelecekte daha fazla J-Pop konserine ev sahipliği yapar umarım! 🎌